(droga komunikacyjna)

См. также в других словарях:

• droga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. drodze; lm D. dróg {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pas ziemi, zwykle utwardzony, łączący oddalone od siebie miejsca, przeznaczony do poruszania się ludzi i pojazdów : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska …   Słownik języka polskiego

• komunikacyjny — 1. «związany z komunikacją utrzymywaniem łączności» Linia komunikacyjna. Połączenie komunikacyjne. Sieć komunikacyjna. Węzeł komunikacyjny. Śmigłowiec komunikacyjny. Środki komunikacyjne. Rzeka jako droga komunikacyjna. 2. «związany z komunikacją …   Słownik języka polskiego

• arteria — ż I, DCMs. arteriarii; lm D. arteriarii (arteriaryj) 1. «ważna droga komunikacyjna lądowa (np. linia kolejowa, główna ulica miasta) lub wodna (np. kanał, rzeka), przystosowana do dużego ruchu pojazdów; szlak, trasa» Dawna, handlowa arteria.… …   Słownik języka polskiego

• wiadukt — m IV, D. u, Ms. wiaduktkcie; lm M. y «rodzaj mostu zbudowanego nad przeszkodą terenową, inną niż woda, np. nad wąwozem, doliną, drogą komunikacyjną» Wiadukt górski. Wiadukt nad ulicą, nad torami kolejowymi. Ruch kołowy na wiadukcie. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• linia — ż I, DCMs. linianii; lm D. linianii (linianij) 1. «twór geometryczny mający tylko jeden wymiar: długość; graficzne przedstawienie takiego tworu; kreska» Cienka, gruba linia. Linia pionowa, pozioma, poprzeczna, pochyła. Linia prosta, łamana,… …   Słownik języka polskiego

• trasa — ż IV, CMs. trasasie; lm D. tras 1. «szlak komunikacyjny, linia komunikacyjna; także ważniejsza droga, ulica; arteria» Trasa kolejowa, tramwajowa, autobusowa. Trasa szybkiego ruchu. Ruchliwa, zatłoczona trasa. Mieszkać na trasie Warszawa Otwock. 2 …   Słownik języka polskiego

• szlak — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} droga, z jakiej się korzysta, aby dotrzeć do określonego celu; przetarta droga, linia komunikacyjna : {{/stl 7}}{{stl 10}}Najpopularniejszy… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• trasa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. trasasie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szlak, linia służąca komunikacji, transportowi; droga, ulica, arteria mająca duże znaczenie dla komunikacji na danym obszarze : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• magistrala — ż I, DCMs. magistralali; lm D. magistralali a. magistralaal 1. «główna linia komunikacyjna, transportowa (droga, linia kolejowa, kanał) łącząca ważne ośrodki gospodarcze kraju» 2. «główna linia łącznościowa, po której przepływają sygnały… …   Słownik języka polskiego